16.

Przed domem stał bus Pawła Przedpełskiego.

- to Paweł jest tą niespodzianką?- roześmiała się.

-a co nie pasuje?- brunet udał obrażonego.

- nie gadaj tyle tylko chodź- Darcy zaprowadził ją na tył busa i otworzył drzwi.

Przed nią ukazał się nowiutki cross.

- to dla mnie?- spojrzała na nich podekscytowana.

- Paweł mówił mi o waszych lekcjach- Ward wyszczerzył się.- nie możesz ciągle jeździć na jego sprzęcie.

Pisnęła z radość.

- dziękuje jesteś najcudowniejszym chłopakiem na świecie- rzuciła się na jego szyję.

- się wie- mruknął zadowolony.

Podziękowała również Pawłowi.

- a Ty najcudowniejszym przyjacielem- przytuliła go.

Darcy patrzył na swoją szczęśliwą dziewczynę. Dla niego to była błahostką, a jej sprawiła tyle radości. Uwielbiał kiedy się uśmiechała. Z zamyślenia wyrwał go dźwięk telefonu.

„to jak dogadamy się czy będą kłopoty w raju?!”

Znowu ten numer. Kolejny sms z pogróżką. Wystraszył się. Nie chciał żeby Katie się dowiedziała. To by zniszczyło ich związek.

- kochanie wszystko ok?- niebieskooka spojrzała na zmartwionego Warda.

Schował pośpiesznie telefon.

- wszystko ok. ja po prostu nie chce wyjeżdżać a Chris się niecierpliwi.- uśmiechnął się blado.

– szkoda, że nie pojeździmy razem- szepnęła.

-obiecuję Ci, że jak tylko się wykuruje to pojeździmy- pocałował jej policzek.

- a teraz potrenuj trochę z Pawłem żebym Cie nie rozwalił- zażartował.

- chciałbyś- pokazała mu język.

&&&

Po godzinie byli już na torze. Chciała jak najszybciej wypróbować nowy sprzęt. Darcy sprawił jej tym prezentem wiele radości. Cieszyła się jak dziecko z nowej zabawki.

-kontaktowałaś się ostatnio z Duzersem?- zapytał kiedy rozbili sobie przerwę.

- cholera! Miała do niego zadzwonić po meczu, ale przez tą akcję z psycho-fankami wyleciało mi to z głowy.

- dopytywał co u Ciebie i martwi się, że do niego nie piszesz.

- dzisiaj wieczorem do niego zadzwonię, obiecuję- oznajmiła.

- no dobra a teraz pokaż co potrafisz- wyszczerzył się zakładając swój kask.

&&&

Bliźniaki lecieli samolotem.

- niespodzianka wypaliła?- Chris zainteresowany był reakcją Katie.

- bardzo- oznajmił

- co jest? Nie cieszysz się?

- cieszę, ale trochę martwię. Wolałbym żeby nie jeździła. To niebezpieczne.

Holder roześmiał się.

- jesteś niesprawiedliwy, poza tym hej! Właśnie kupiłeś jej motor!

- postaw się w mojej sytuacji.. co byś zrobił gdyby Sealy zaczęła jeździć? Hm?

- nie ma mowy!- poderwał się.

- sam widzisz- teraz to Ward się roześmiał.- i kto tu jest niesprawiedliwy.

- ale Katie nie jest matką. - chciał się jakoś wybronić.

- kiedyś też będzie- skwitował.

&&&

Wróciła do domu około 20. Była zmęczona, ale szczęśliwa. Zadzwoniła do Warda chcąc podzielić się swoimi odczuciami.

- no i jak sobie poradziła moja zawodniczka?- zaśmiał się odbierając telefon.

- jestem coraz lepsza- oznajmiła dumnie.

- jesteś cała?- zapytał troskliwie.

- tak. Miałam kilka przewrotek, ale jest dobrze.

- uważaj na siebie. Nie chce żeby coś Ci się stało.

- będę, nie martw się- mruknęła.

Po rozmowie miała mieszane odczucia. Darcy był jakiś dziwny. Zmieszany. Bała się, że dzieje się coś złego. Na szczęście z zamyślenia wyrwało ją pukanie do drzwi.

- Emil?!- krzyknęła otwierając drzwi.

- rozstaliśmy się- oznajmił patrząc w jej oczy.

- wchodź- pociągnęła do za nadgarstek.

Wyciągnęła dwa piwa z lodówki i zaprosiła go na kanapę.

- mów od początku- poprosiła.

- to już od dłuższego czasu było fikcją- jęknął.- tylko ja nie potrafiłem tego zakończyć, ale po ostatnim SGP stała się nie do zniesienia, zachowywała się jak psychopatka.

- jak zareagowała?

- wściekła się, zaczęła krzyczeć, że nie wiem co tracę, że pożałuję- skrzywił się.

- kochasz ją?

- kochałem, ale teraz to zupełnie inna osoba, nie w takiej się zakochałem.

- żałujesz?

Spojrzał na nią. Cieszył się, że dziewczyna nie potrafi czytać w jego myślach, bo to co chciał teraz zrobić było co najmniej niewłaściwe.

- nie. Poczułem ulgę- oznajmił kładąc głowę na jej ramieniu.

Zamknął oczy. Czuł się dobrze, kiedy była blisko. Przez jego ciało przeszło przyjemne uczucie, czuł się spokojnie. Siedzieli w milczeniu sącząc piwo.

Przez głowę Katie przeszło tysiące myśli. Miała złe przeczucie, że to przez nią Emil zakończył swój związek.

- „ nie jesteś przecież pępkiem świata’ – pomyślała uśmiechając się pod nosem.

Zdała sobie sprawę, że przez chwilę przyjęła rozumowanie Chorwatki, na szczęście szybko je odrzuciła.

 Emil zasną na jej kolanach. Przyglądała mu się, był taki bezbronny i niewinny, ale wiedziała, że w środku drzemie w nim prawdziwy fighter. Imponował jej. Swoją dojrzałością. Swoją siłą.  Zamknęła oczy.

&&&

Ward nie mógł zasnąć. Przewracał się z boku na bok. Wiedział, że zrobił źle, ale nie mógł nikomu tego powiedzieć. Bał się o nią, o ich związek. Nie mógł pozwolić sobie na błąd, a ten kosztował by go wiele.

&&&

Kiedy otworzyła oczy okazało się, że obok niej śpi Emil. Czuła jego rękę na swojej tali. Poczuła się głupio. Nie chcąc go obudzić podniosła się delikatnie z kanapy. Poszła do łazienki. Pomyślała o swoim chłopaku i dopadły ją wyrzuty sumienia. Spojrzała na swoje odbicie w lustrze. Jej twarz była zmęczona na czoło opadało kilka kosmyków jej rudych włosów. Odkręciła wodę i zanurzyła twarz w mokrych dłoniach. Nie zrobiła nic złego. Przecież pocieszyła tylko swojego przyjaciela. To, że zasnęli razem nic nie znaczy. Próbowała tłumaczyć się przed samą sobą. Bała się spojrzeć mu w oczy. Wzięła głęboki oddech i wyszła z pomieszczenia.

- dzień dobry- mruknęła speszona wpadając na Emila.

- hej- szepnął spoglądając na nią. – przepraszam, mogłaś poczuć się niezręcznie.

Uśmiechnęła się nieśmiało.

- spokojnie, przecież jesteśmy przyjaciółmi- wytłumaczyła.

- „tylko przyjaciółmi”- dodał w myślach.

Przez cały ranek panowała dziwna atmosfera. Katie postanowiła oczyścić „powietrze” i zabrała Rosjanina na zwiedzanie Torunia.

- z taka przewodniczką będzie super- uniósł brwi.

Najpierw ruszyli na starówkę. Dziewczyna pokazała mu najbardziej znane miejsca, zabrała go również na taras widokowy.

- pięknie tutaj- westchnął opierając się o barierkę.

Niebieskooka uśmiechnęła się pod nosem. Była już tutaj kilkanaście razy a mimo to zawsze ten widok budził w niej emocje. Kochała swoje miasto i była dumna, że właśnie tutaj się urodziła. Emil robił pełno zdjęć.

- patrz- pokazał jej telefon.

- dodałeś to?!- zerwała się.

- tak a nie mogłem? -Spojrzał na nią zdziwiony.

Okazało się, że Emil dodał jej zdjęcie kiedy prowadziła samochód na jeden z portali.

- nie, po prostu Darcy nie wie, że tu jesteś- mruknęła.

- nie musi wiedzieć, że u Ciebie spałem, powiem, że przyjechałem dzisiaj- zdecydował.

Bez zastanowienia wykręcił jego numer.

- cześć, słuchaj wpadłem dzisiaj do Torunia i Twoja dziewczyna zabrała mnie na wycieczkę- oznajmił kiedy Ward odebrał telefon.

- yyy.. ok…- mruknął zdezorientowany.

- chyba Cię obudziłem?

- no tak jakby. Postanowiłem się dzisiaj porządnie wyspać.

- wybacz.. po prostu nie chciałem żebyś dowiedział się ze zdjęcia.

- dzięki za informację- oznajmił wciskając czerwoną słuchawkę.

Kiedy doszło do niego o co chodzi i z  kim właśnie rozmawiał wkurzył się. Jakoś nie pasowała mu ta niespodziewana wizyta. Postanowił porozmawiać o tym wieczorem z Katie. Nakrył głowę kołdrą i zasnął.

-mogłeś sobie darować ten telefon- burknęła. Chciała sama do niego zadzwonić i mu o tym powiedzieć.

- nie gniewaj się na mnie. Ward jeszcze spał- spojrzał na nią niepewnie.

Westchnęła głośno.

- ok, ale następnym razem nie rób nic wbrew mojej woli- poprosiła.

- tak jest!- roześmiał się.

Nie potrafiła się na niego gniewać, chociaż miała złe przeczucia. To zdjęcie mogło wywołać wojnę. Najbardziej bała się reakcji byłej dziewczyny Emila.

- już się tak nie przejmuj!- Rosjanin objął ją w pasie.

&&&

Obudził go dźwięk telefonu. Kolejny sms.

„ kasa albo odwiedzę Twoją dziewczynę”