Potrafimy kochać i marzyć... Dlatego wszyscy jesteśmy zwycięzcami...

4.

- no dobrze- westchnęła po tym wskoczyła pod kołdrę i poklepała łózko obok siebie wskazując Mu tym miejsce.

- wiec, byłeś pijany, zazdrosny, nienawidzisz mnie- zaczęła za niego.

- nie, nie to nie tak po prostu.. chce żeby Chris był szczęśliwy- szepnął

- to jest nas dwoje. Ale wiem jakie masz o mnie zdanie, więc stąd ta awantura. Nie ma wytłumaczenia na te sytuację. Przeprosiłeś i to wystarczy- oznajmiła obojętnie.

Chłopak spojrzał na nią zrezygnowany.

- sprawie, że ten czas u mnie nie będzie dla Ciebie koszmarem- obiecał i wyszedł z pokoju.

Dziewczyna od razu zasnęła. Zmęczenie dało o sobie znać.

 ***

Rano obudził ją czyjś głos.

- wstawaj gwiazdo!- nie zdążyła zareagowac bo wyladowal na niej uradowany Troy.

- wy wszyscy w tej Australii tacy powaleni?- mruknęła przygwożdżona do łózka.- no 10 kilo to Ty nie ważysz- zażartowała kiedy chłopak usiadł na nią okrakiem.

Normalnie takie gesty uchodziłby za wulgarne i bezczelne, ale to nie Polska tutaj w Anglii ludzie są zupełnie inni nie mówiąc już o Australii.

- wypusc mnie musze isc do lazienki. Wygladam koszmarnie- jęknęła

- nie ma mowy. Wygladasz pięknie- wyszczerzył się. Poza tym nie zejdę z Ciebie dopóki się nie zgodzisz pójść gdzies ze mna- oświadczył.

- dobrze zgadzam się na wszystko tylko mnie pusc!

- swietnie będziesz moja para na weselu Jake’a naszego przyjaciela w czwartek!- chłopak nie kryl zadowolenia

- że co?!-  no pieknie Katie! Pieknie!- nie spodziewala się, ze chłopak odważy się na taki gest w końcu nie znali się dobrze. – „to nie skonczy się dobrze”- pomyślała.

- to ogarniaj się a my czekamy na dole!- krzyknął schodząc na dol.

***

Kiedy zeszla na dol w kuchni siedział tylko Ward.

-Hej- mruknęła nieśmiało.

- czesc. Mam nadzieje, ze Batch Cie nie wystraszył?- zapytał troskliwie.

- może troche- uśmiechnęła się

- wiem po co przyszedł tutaj Troy- ton glosu piegowatego diametralnie się zmienił.

- zaprosil mnie na jakies wesele- spojrzała na niego zdziwiona.

- właśnie. Jesteś moim gościem, wiec myślałem, że to oczywiste, że pójdziesz ze mną!- Australijczyk podniósł głos.

- hej, hej moment! Po pierwsze nie zaprosiłeś mnie?!

- myślałem, że to oczywiste!- wtrącił nie dając jej dokończyć

- nie jestem Twoją własnością- warknela

- pewnie się o coś założyli dlatego tak tutaj wparował- pomyślał nie spuszczając z niej wzroku.

- no tak bo przecież ja jestem rzeczą która można sobie wziąć na własność i się o nią zakładać! Wiem jakie masz o  mnie zdanie nie musisz tego ciągle przypominać!- warknęła ze łzami w oczach.

- nie o to chodzilo….- jego głos złagodział.

- nie musisz się nade mną litować!- wrzasnęła wybiegając  z domu.

Zabolało. Nawet bardzo. Myslala, ze sytuacja się unormowala przeciez zaczęli się dogadywać. Czemu on jej tak nienawidzi?!. Po co ją tu zabierał?! Przecież nie chciała iść na żaden cholerny ślub z żadnym z nich. Nie wiedziała na co się godzi. Biegła sama nie wiedziała dokąd, zupełnie nie znała okolicy. Pierwszy raz była w Anglii.

- cholera!- warknęła pod nosem kiedy zorientowała się, ze nie ma przy sobie telefonu.

Darcy

- "mam dosc jej fochow"- pomyślał i  skierowal się do drzwi, ponieważ ktoś się do nich dobijał.

- jesteśmy!- od progu usłyszał glos Tai’a i Troya, którzy wrocili ze sklepu.

- mamy browarki i cos do jedzenia- oznajmil zadowolony Woffy.

- Katie jeszcze się szykuje?- zainteresowal się Batch

- nie. Nie ma jej w domu.- burknął niebieskooki.

- a Tobie co się stało?

- może Ty mi powiesz co odpieprzasz?!- piegowaty nie wytrzymal

- łoooł, łoooł wyluzuj!- do rozmowy wtrącił się zaskoczony anglik.

- przychodzisz tu niespodziewanie, zapraszasz ja na slub co to ma być?!

- ha! Wiedziałem! Jestes zazdrosny- Troy klasnal triumfalnie w dłonie.

- nawet jeśli to nic Ci do tego. To ze mna miala tam isc- burknął

- słuchaj zachowujesz się jak idiota! Traktujesz ją jak najgorzej się da.-  I tak! zrobiłem to specjalnie żebyś w koncu zrozumial…

- i kto tu traktuje ją źle- warknął pod nosem.

- Katie to świetna laska skoro Ty tego nie widzisz i nie doceniasz to ja chętnie się o nią postaram. Niech zobaczy, że nie wszyscy australijscy żużlowcy to debile, tacy jak Ty- oznajmil dumnie.

-Poza tym wiem, że by się nie zgodziła gdybym zapytaj ją wprost. – dodał po chwili milczenia.

- co masz na myśli?

- to, że zagrozilem jej,ż nie wypuszczę jej z pokoju jeśli gdzieś ze mną pójdzie. Kiedy powiedziałem o co chodzi nie była zadowolona- dodał szczerząc się.

- jestes chory- warknął wychodząc z domu

- nie ma za co!- roześmiał się razem z drugim z chłopaków.

 ***

Dziewczyna po długiej wędrówce doszła do miejscowego parku. Było tutaj naprawdę pięknie. Usiadła na ławce obok niewielkiego stawu. Zaciaglenal się świeżym powietrzem.

- „ wrócę tam spakuje się i pojadę na lotnisko”- powiedziała w myślach.

***

Darcy nie wiedział gdzie jej szukać, nie miał pojęcia gdzie mogła pójść.

-„ co ja jej powiem”- mruknął pod nosem.

Po raz kolejny czul się jak skończony idiota. Znowu sprawił jej przykrość w dodatku po tym co dla niego zrobiła. Okłamała Chrisa żeby nie psuć ich relacji. Zdecydowanie nie zasłużyła na to wszystko.

***

Tai i Troy postanowili poczekać w domu chłopaka. Kiedy siedzieli przed telewizorem rozległo się pukanie do drzwi.

- hej! Gdzie jest Katie?! nie odbiera moich telefonów- do mieszkania wpadł zdenerwowany Holder. – A co Wy tu robicie??- dodał widząc przed sobą przyjaciół..

- dluga historia- wtechnal Troy. – w każdym razie Ward poszedł jej szukać.

- co on znowu odpieprzyl- mruknął zrezygnowany

- to troche moja wina- niebieskooki bał się rekacji kumpla

- Ja kiedyś z wami oszaleje!- usiadł na łóżku czekając na opowieść.

***

Znalazł ją! Siedziała skulona na jednej z ławek. Odetchnął z ulga.

- strasznie się o Ciebie martwiłem- szepnął kładąc głowę na jej ramieniu.

- jasne- warknela

- Katie… przepraszam… naprawde….- zaczał jąkając się jak małe dziecko

- daj sobie spokój. Naprawde. Już postanowiłam, wracam dzisiaj do domu- oznajmiła twardo i obojętnie

- Katie! Proszę nie…nie rob tego

- daruj sobie naprawde to się nie uda. Nienawidzisz mnie i to się nie zmieni- wycedziła

- nie mow tak! Po prostu…. Zachowuje się jak idiota bo.. boo

- bo mnie nienawidzisz- skończyła za niego.

- bo jestem zadrosny… bo mi zależy- wydusił z siebie

Dziewczyna roześmiała się.

- bawi Cię to?

- troche tak. Ranisz mnie na każdym kroku, oskarzasz mnie o absurdalne rzeczy.. a teraz mówisz, że Ci zależy- roześmiała się ponownie. – dziekuje za takie „zależenie”

- nie każdy jest taki jak Ty. Pewny siebie i bezpośredni- rzucł oskarżycielsko.

- nic o mnie nie wiesz- mruknęła prawie niesłyszalnie. Poza tym jesteś żużlowcem i możesz mieć każdą bez większego trudu, wiec nie wyjeżdżaj mi tutaj z nieśmiałością.

- i myslisz, ze to takie fajne? Jak każda na Tobą „szaleje”…

- nie wiem, chyba nie narzekasz- oznajmiła zamyślona

- to wcale nie jest takie fajne... skąd mam mieć pewność, że ktoś naprawdę mnie lubi… wiadomo, że większość leci na kasę i sławę. Po tej sprawie z gwałtem i tym, co o mnie wypisują stałem się raczej „cięty” na dziewczyny.- spojrzał na nią ukratkiem

- proponuje najpierw kogoś poznać a potem oceniać- szturchnęła go delikatnie

-wiem, że Ty jesteś inna- mruknął łapiąc ją za odrodek.

Dziewczyna spojrzała głęboko  w niebieskie oczy chłopaka .

Rozmawiali ze sobą dość długo… Katie cieszyła się, że Ward się przed nią otworzył bo dzięki temu zobaczyła w nim zupełnie innego człowieka. Normalny młody chłopak z poczuciem humoru i marzeniami.

 ***

Kiedy wrócili postanowiła porozmawiać z Troy’em, wyszli do kuchni żeby nikt im nie przeszkadzał.

- nie musisz nic mówić, wiem, że chcesz iść na ten ślub z rudym- zaczął. Szkoda, że Ward był pierwszy, ale trudno przeżyję to pod warunkiem, że będziemy mieli dobry kontakt jak kumple.

- jasne! Przecież wiesz, że Was wszystkich lubię. - oznajmiła. – Chociaż jesteście zdrowo rypnięci.

- Ty tez nie jesteś normalna dlatego się dogadujemy- skwitował całując niebieskooką delikatnie w nos.

Dziewczyna uśmiechnęła się szeroko.

Nawet nie wiedziała kiedy zleciał dzień było już grubo po 20, chłopacy wrócili do domów a Darcy siedział u siebie w pokoju i grał.

- hej, mogę się dołączyć- zapytała wchodząc niepewnie do pokoju.

- jasne! Chodź do mnie- uśmiechnął się delikatnie

Katie rozwaliła się na łóżku koło niebieskookiego -który wyłączył grę.

- ocho będzie rozmowa- pomyślała nieco przestraszona.

No to mam dla Was kolejny rozdział :) 
Coraz więcej czytelniczek się pojawia, co mnie bardzo cieszy i daje motywację na dalsze pisanie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
P.S Przepraszam za te kropki, ale wkrada mi się jakiś błąd.